جرم شهادت کذب+مجازات شهادت دروغ

در این مطلب ار وکیل سایت قصد داریم تا در مورد شهادت کذب و مجازات شهادت دروغ مطالبی را خدمت شما عزیزان ارائه نماییم. شما می توانید جهت مشاوره با وکیل کیفری با شماره های موجود در وب سایت تماس حاصل فرمایید.

یکی از ادله اثبات دعوا پیش بینی شده در قوانین حقوقی و جزایی ایران شهادت است. شاهد کسی است که به وسیله یکی از حواس خود واقعه مزبور را درک کرده باشد. شاهد خبری از واقعه ای می دهد که به نفع یا ضرر یکی از طرفین دعواست بنابراین مهم ترین اصل در شهادت, صداقت در بیان آن است و دروغگویی شاهد گاه آثار جبران ناپذیری دارد برای طرفین دعوا دارد و به همین دلیل قانون گذار به منظور پیش گیری از ادای شهادت کذب نسبت به تعیین مجازات شهادت دروغ اقدام نموده.

جرم شهادت کذب 

حسب ماده ۱۲۸۵ قانون مدنی و ماده ۱۶۰ قانون مجازات اسلامی شهادت یکی از ادله اثبات در امور حقوقی و کیفری است. شاهد شخصی است که واقعه مورد نظر را دیده یا شنیده و یا به نحود دیگر درک کرده باشد. برای شهادت در جرایم مختلف و برای اثبات امور مختلف قانون گذار نصاب و تعداد مشخصی تعیین نموده و در صورتی که کم تر از این تعداد باشد ارزش شهادت در حد اماره قضایی است. در عمده جرایم و امور حقوقی نصاب شهادت دو شاهد مرد است. بررسی ارزش شهادت با قاضی است که توجه به اوضاع و احوال و شخصیت شاهد مد نظر قرار داده می شود.

حسب ماده ۱۳۱۳ قانون مدنی برای شاهد شرایطی در نظر گرفته شده که اگر شاهد این شرایط را نداشته باشد شهادتش شهادت شرعی محسوب نمی شود و شاهد مزبور از جانب طرف دعوا قابل جرح است. ماده ۱۳۱۳ قانون مدنی: در شاهد بلوغ، عقل، عدالت، ایمان و طهارت مولد شرط است.

تبصره ۱- عدالت شاهد باید با یکی از طرق شرعی برای دادگاه احراز شود.

تبصره ۲- شهادت کسی که نفع شخصی به صورت عین یا منفعت یا حق در دعوی داشته باشد و نیز شهادت کسانی که تکدی را شغل خود قرار دهند پذیرفته نمی‌شود.

در قوانین جزایی نیز شرایطی برای شاهد در نظر گرفته شده. البته مهم ترین شرط شهادت صداقت شاهد است. در صورتی که شاهد بر خلاف حقیقت شهادت دهد چنین شهادتی در صورتی که خلاف واقع بودن آن احراز شود قابل ترتیب اثر نیست و علاوه بر نقض رای در مراجع عالی سبب تحقق جرم شهادت کذب و مجازات شهادت دروغ برای شاهد می باشد.

شهادت کذب یا شهادت دروغ به موجب ماده ۶۵۰ قانون مجازات اسلامی جرم انگاری شده است. این ماده بیان می دارد: هرکس در دادگاه نزد مقام رسمی شهادت دروغ بدهد به سه ماه و یک روز تا ۲ سال حبس و یا یک میلیون و پانصد هزار ریال تا ۱۲ میلیون ریال جزای نقدی محکوم حواهد شد. مطابق ماده فوق برای تحقق جرم شهادت دروغ چند شرط لازم است:

۱) شاهد باید در ادای شهادت کذب تعمد داشته باشد بنابراین کسی که از روی سهو و خطا اقدام به شهادت کذب نماید مرتکب جرم نشده است.

۲) شهادت کذب باید در دادگاه صورت بگیرد بنابراین شهادت در نزد مراجعی همچون کلانتری یا دیگر مراجعی که دادگاه محسوب نمی شوند شهادت کذب محسوب نمیشود.

۳) شهادت باید در نزد مقام رسمی صورت بگیرد. این مقام رسمی همان قاضی دادگاه است که صلاحیت استماع شهادت را دارد.

مجازات شهادت دروغ

شاهدی که به دروغ شهادت می دهد علاوه بر مسئولیت کیفری باید خسارات وارده را نیز جبران کند. حسب ماده ۶۵۰ قانون مجازات اسلامی مجازات شهادت دروغ حبس یا جزای نقدی است. مطابق این ماده هر کس شهادت دروغ بدهد به سه ماه و یک روز تا ۲ سال حبس و یا جزای نقدی از یک میلیون و پانصد هزار ریال تا دوازده میلیون ریال محکوم خواهد شد. اینکه در مورد مجرم چه مجازاتی اعمال شود بسته به نظر قاضی است. در اعمال مجازات سوابق کیفری شخص وضعیت خانوادگی و شغلی وی میزان تاثیر مجازات بر وی و بسیاری از عوالم دیگر موثر هستند.

در صورتی که شهادت دروغ منجر به صدور احکامی همچون دیه, حد یا قصاص برای متهم شود و بعدا کذب بودن شهادت شاهد معلوم شود همان مجازات در مورد شاهد اعمال خواهد شد.

براساس ماده 259 قانون دادرسی کیفری خسارات ناشی از بازداشت قابل مطالبه است و دولت پس از جبران خسارت به شخصی که شهادت کذب داده و موجبات بازداشت شخص دیگر را به وجود آورده مراجعه خواهد نمود.

مطابق با قواعد مسئولیت مدنی کسی که موجبات ورود خسارت به دیگری را فراهم کند باید از عهده خسارات برآید بنابراین شاهدی که شهادت کذب می دهد علاوه مجازات شهادت کذب باید حسب قواعد مسئولیت مدنی کلیه خسارات که در نتیجه این شهادت دروغ به دیگری وارد نموده جبران نماید.

نکته: رای صادره بر مبنای شهادت کذب را می توان از طریق اعاده دادرسی نقض نمود.